Nominaties Beste Korte Films bekend!

Regisseur: Jon Vatne

Iris is een ondeugend en fantasierijk meisje dat verhalen vertelt die niemand gelooft. Als haar hoogzwangere, vermoeide moeder Iris naar buiten stuurt, beleeft ze een avontuur met een verdwaalde peuter, een heuse politie-achtervolging, een tas met volwassen zaken en flessenpost naar Syrische kinderen. En dan ziet ze óók nog een eenhoorn! Ga dat maar eens thuis vertellen...

Regisseur: Marcus Vasconcelos en Alois Di Leo

Lulina zit snikkend aan zee. Ze is bang voor veranderingen thuis, bij haar familie. Als ze in deze fantastisch animatiefilm op de maan terechtkomt, besluit ze haar grootste angsten te tekenen op dat grote, lege oppervlak. En wat blijkt? De enge dingen die ze in haar hoofd had bedacht, zijn lang niet zo monsterachtig in het echt.

Regisseur: Daisuke Nishio

Dat leeftijdsgenootjes nooit aan Dong-Dong vragen om te knikkeren, vindt hij niet erg. Hij heeft genoeg aan zichzelf. Wanneer de buurtwinkel hem magische snoepjes verkoopt, gaat er een nieuwe wereld open. Met ieder snoepje hoort Dong-Dong in deze stop-motionanimatie opeens mensen, dieren en een oude bank praten. Een innerlijke reis over eenzaamheid, sociale banden en verschillende perspectieven.

Regisseur: Susanne Hagen

De negenjarige, introverte Bo bekijkt het dierlijke gedrag van haar buurtbewoners. Ze legt al haar ontdekkingen vast in een plakboek. Ze ziet bijvoorbeeld een als paard vermomde vogel. En naast Bo komt een stuiterende, extraverte rups wonen. Maar welk dier is ze zelf? Een speelfilm over wenselijk gedrag en labels, verteld met speelse, collage-achtige animaties.

Regisseur: Wiep Teeuwisse

‘Vies,’ ‘mislukt’, ‘gebroken.’ Wat een oud matras, een zelfgemaakt schilderij en een gebroken spiegel naar hun hoofd geslingerd krijgen is niet mals. Maar in deze wervelende, geanimeerde mini-musical over zelfwaardering zingen ze elkaar moed in rond een afvalcontainer. Met vuilniszakken en kauwgomklodders als achtergrondkoor en een oude krant die een dansje maakt met de wind.

Regisseur: Nils Vleugels

‘Plofje is familie’ zegt Madeliefs vader Peter altijd over haar cavia. En het is inhumaan een dier pijn te laten lijden. Maar betekent dat ook dat hij zevenhonderd euro aan dierenartskosten gaat betalen als Plofje een operatie, bestraling en hormoontherapie nodig heeft? Madeliefs vader moet belangrijke beslissingen nemen, ook over wat hij zijn dochter wil leren.